11.21.2013

29

خوب است که همه چیز را ننویسم؛
دردهایم را، غصه‏هایم را، شب‏های پر از تنهاییم را.
اگر بنویسم می‏ماند؛ آن غم برای همیشه ثبت می‏شود و هروقت بخوانمش لحظه‏هایش برایم تداعی می‏شود.
برای من که فراموش‏کاری از ویژگی‏های بارز ِ شخصیتم شده است.
ننوشتن ِ بعضی حس‏ها بهترین راه برای حفظ ِ قدری آرامش در آینده است...