خودم خوب میدانم که انصافانه نیست تا بروم آب جوش درست کنم و کافیمیکس قاطیاش کنم و با آخرین تکه کیکی که پسری با امید ِ وصال و شروع ِ زندگی ِ تازه برای خاسگاری َم آورده و من هم جواب ِ منفی دادهام، نوش ِ جان کنم.
کافیمیکس را هورت بکشم و با کیک ِ شهرزاد بفرستمش پایین و عصر ِ دلگیر ِ پاییز تنها در خانه، حس ِ خوبی داشته باشم.
انصافانه نیست که از من خوشش آمده باشد و من نه،
انصافانه نیست که من کسی را دوست بدارم که او نه...
